๑๑๖ เมืองธัญบุรี

                   ธัญบุรี เมืองสำคัญของจังหวัดปทุมธานี เมืองอู่ข้าวแห่งทุ่งรังสิต ใครที่่เดินทางท่องเที่ยวผ่านเส้นทางถนนเรียบคลองรังสิต นครนายก ไปเที่ยวน้ำตกสาริกา นางรอง วังตะไคร้ ผ่านอำเภอธัญบุรี ก็คงจะแปลกใจที่ได้เห็นที่ีหน้าอาคารศาลอำเภอธัญบุรี มีอักษรเขียนติดไว้ว่า “ศาลเมืองธัญบุรี “ ด้านหน้าสนามหญ้าอาคารมีพระบรมรูปหล่อ ของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยูู่หัว ประดิษฐานอยู่ เมืองธัญบุรีเป็นมาอย่างไร ใครเป็นผู้ก่อตั้ง ????? 





                        ในปี พ.ศ. ๒๔๓๑ ณ บริเวณทุ่งกว้างใหญ่ดินแดนที่เต็มไปด้วยที่ราบลุ่ม และหนองน้ำ ทิศตะวันออกถึงเมืองสระบุรี ทิศใต้จดมณฑลกรุงเทพฯ และเมืองมีนบุรี ทิศตะวันตกจดลำน้ำเจ้าพระยา ทุ่งกว้างแห่งนี้มีชื่อว่า “ทุ่งรังสิต” เป็นทุ่งกว้างรกร้างเต็มไปด้วยสัตว์ป่ามากมาย เช่น ช้าง กวาง สมัน และเสือ โดยเฉพาะช้างจะลงมาหากินจากเขาใหญ่ นครนายก สระบุรี ลงมาอยู่ทุ่งรังสิตด้านตะวันออก ชาวบ้านจึงเรียกพื้นที่บริเวณนี้ว่าโขลง ส่วนบ้านเรือนในทุ่งรังสิตในยุคแรก มีผู้คนเข้าไปตั้งบ้านเรือนอยู่ค่อนข้างน้อย กระจัดกระจายเป็นหย่อม ๆ บ้านจะสร้างแบบง่ายๆ ด้วยวัสดุราคาถูกไม่คงทน และชาวบ้านก็พร้อมที่จะย้ายตลอดเวลา หากทำมาหากินในพื้นที่ไม่ได้ผลเพราะขาดน้ำ ความคิด ในการบุกเบิกดินแดนใหม่ขึ้นในบริเวณภาคกลาง โดยการขุดคลองเพื่ือสนองตอบความต้องการจากการขาดน้ำของข้าว

 ในปีพ.ศ. ๒๔๓๑ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว มีพระราชดำริที่จะพระราชทานการบุกเบิกที่ดินใหม่ขึ้นโดยการขุดคลองเพื่อตอบ สนองความต้องการทำนาข้าวที่เพิ่มขึ้นโดยเฉพาะในเขตฝั่งตะวันออก โดยมีพระราชดำรัสว่าในพระราชอาณาเขตสยามนี้คลองเป็นสิ่งสำคัญในปีหนึ่งๆควร ให้มีคลองเพิ่มขึ้นสักสายหนึ่งจะทำให้บ้านเมืองเจริญ ถึงจะออกพระราชทรัพย์ปีละพันชั่งหรือสองพันชั่งก็ไม่ทรงเสียดาย ดังนั้น ในปีนี้เองพระองค์เจ้าสายสนิทวงศ์จึงได้ดำเนินงานตามพระราชประสงค์ ขออนุญาตขุดคลองรังสิตและได้ลงมือขุดคลองในวันที่๒๔กุมภาพันธ์๒๔๓๓และทรง เป็นผู้ที่เข้าไปบุกเบิกขุดคลองด้วยพระองค์เองด้วยเหตุนี้ คลองสายสำคัญสายแรกที่ขุดคือ“คลองรังสิตประยูรศักดิ์” ซึ่งเป็นนามที่ได้รับพระราชทานจากพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เพื่อเป็นเกียรติแก่พระเจ้าลูกยาเธอพระองค์เจ้ารังสิตประยูรศักดิ์และทุ่ง หลวงรอบๆคลองรังสิตจึงถูกเรียกว่า“ทุ่งรังสิต”ไปด้วย การขุดเริ่มตั้งแต่ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ในท้องที่ตำบลบ้านใหม่ใต้เกาะใหญ่ แขวงเมืองปทุมธานี ออกแม่น้ำนครนายก ที่ตำบลปลากดหัวควาย กว้าง๘วาลึก๖ศอกยาว๑,๔๐๐ เส้นและขุดคลองซอย ทั้งฝั่งเหนือและฝั่งใต้ อีกฝั่งละ ๒๐ คลอง รวมเป็น ๔๐ คลองและขุดคลองสกัดคลองสายบนหกวาเป็นคลองทั้งสิ้น๔๓คลอง แล้วเสร็จใน ปี พ.ศ. ๒๔๔๐ เมื่อขุดคลองเสร็จได้มีผู้คนอพยพเข้าเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนรัฐบาลต้องจัดตั้ง เขตปฏิรูปปกครองใหม่ขึ้นในปี พ.ศ. ๒๔๔๕ โดยจัดตั้งเป็นเมืองขึ้นในพื้นที่ริมฝั่งคลองซอยที่ ๖ และคลองซอยที่ ๗ พระ ราชทานนามว่า“เมืองธัญญบูรี” คือ “เมืองข้าว ” คู่กับ “ เมืองมีนบุรี” ซึ่งเกิดขึ้นที่คลองแสนแสบแปลว่า “เมือง ปลา”

เมืองธัญญบูรีมีเขตการปกครอง ๔ อำเภอ คืออำเภอเมืองอำเภอคลองหลวง อำเภอหนองเสือ อำเภอลำลูกกา และอำเภอเมืองธัญญบูรี อยู่ในสังกัดมณฑลกรุงเทพฯ โดยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้เสด็จเปิดศาลากลางเมื่อวัน ที่ ๑๓ มีนาคม พุทธศักราช ๒๔๔๕ ภายหลังเปลี่ยนแปลงการปกครองในปีพ.ศ. ๒๔๗๕ ลดฐานะลงเป็นอำเภอชั้นเอกคืออำเภอธัญญบุรี (อำเภอเมืองหรืออำเภอรังสิตเดิม) ขึ้นกับจังหวัดปทุมธานีทำให้จังหวัดปทุมธานี มีพื้นที่เพิ่มขึ้นอีก ๔ อำเภอรวมเป็น ๗ อำเภอ เมืองธัญญบูรีเมืองข้าวแห่งทุ่งรังสิตมีอายุเพียง๓๐ปีก็สิ้นสุดลง กลายเป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดปทุมธานีในปีพ.ศ. ๒๕๔๕ เป็นวาระครบ๑๐๐ ปีเมืองธัญญบูรี

ทางส่วนราชการกรมการปกครององค์การบริหาร ส่วนจังหวัดเทศบาลองค์การบริหารส่วนตำบลพ่อค้าประชาชนได้ร่วมกันจัดงานเฉลิม ฉลองเมืองธัญญบูรีระหว่างวันที่ ๗ – ๑๕ มีนาคม ๒๕๔๕ เพื่อเป็นการน้อมระลึกถึงคุณูปการ ของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ที่มีต่อชาวเมืองธัญญบูรี (จังหวัดปทุมธานี) และทางราชการยังกำหนดให้ ถนนสายรังสิต – นครนายกเป็น “ถนนสายวัฒนธรรม” และคลอง“รังสิตประยูรศักดิ์ ”เป็น“คลองสาย ประวัติศาสตร์” ตั้งแต่นั้นมาและได้มีการปรับปรุงภูมิทัศน์ให้สวยงามขี้นตาม ลำดับ

                                             ***************************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น